تا بيايى مى پرد عطر از گلايل، ياس هم
رنگ مى بازد انار از شرمتان، گيلاس هم
چشمهايت را خدا بسيار زيبا آفريد
هر چه دقت داشت صرفش كرد، با وسواس هم
ماه را از آسمان آورده در پيشانيت
گوشه اش خالى مزين كرده با الماس هم
كور باشم تا نبينم چشم ها دنبال توست
غيرتى هستم، حسودم، اندكى حساس هم
خواستم عكسى بگيرم با تو باشد يادگار
لنز ماتش برد و حيران شد، منم ، عكاس هم
در خيالم ناز كردم گونه ات را، خيس بود
عشق يعنى قلبها جايش عوض، احساس هم

شاعر بی نشان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: